W sobotę, 28 maja w tymczasowej siedzibie Muzeum Regionalnego w Trzemesznie, czyli budynku Szkoły Zawodowej im. Hipolita Cegielskiego w Trzemesznie wolontariusze kontynuowali pace związane z ochroną zebranych muzealiów, zwłaszcza dokumentów i zdjęć. Po raz kolejny do specjalnych kopert i teczek bezkwasowych trafiły skarby historii Trzemeszna.
Ilość zebranych muzealiów jest ogromna. Wśród wielu ciekawych dokumentów, w sobotę wolontariusze otoczyli opieką wiele ciekawych zdjęć. Na szczególną uwagę zasługują zdjęcia przekazane na rzecz muzeum przez ich autora Zygmunta Stachowiaka. Przedstawiają one Trzemeszno z lat 60. XX wieku. To niesamowita pamiątka widoku tego miasta, które przecież na przestrzeni ostatnich lat bardzo się zmieniło.Zwłaszcza cenne są ujęcia, na których utrwalono wizerunek kościoła ewangelickiego, który zburzono prawdopodobnie na początku lat 70. Równie ciekawe fotografie jakie znajdują się w posiadaniu Muzeum Regionalnego w Trzemesznie są te, dotyczące budowy największego zakładu jaki powstał na przełomie lat 60. i 70. XX wieku w tym mieście, a mianowicie IZOPOLU.
Pomorskie Zakłady Materiałów Izolacyjnych „Izopol”, uruchomiono w 1969 roku. Przedsiębiorstwo miało poważny wkład w finansowy i organizacyjny rozwój miasta, zatrudniało ponad 1000 osób. Dzięki niemu, znacznie rozbudowano osiedle mieszkaniowe, zakład partycypował między innymi w kosztach budowy przedszkola, sieci wodociągowej, oczyszczalni ścieków i ośrodka zdrowia, hali widowiskowo-sportowej. Dzisiaj w tym miejscu działają nowoczesne firmy zagranicznych spółek, takich jak: Cembrit i Paroc.
Na fotografiach przekazanych do muzeum można także zobaczyć niezwykłe dzieła artystyczne i ich autorów. Wiele z nich dotyczy Władysławy Adryanowej, rzeźbiarki, której prace zachwycają do dziś. Władysława Adryanowa z domu Andrzejewska (1915-1997), urodziła się 4 marca 1915 roku w Wierzbiczanach koło Gniezna. W 1938 r. poślubiła Józefa Adryana i zamieszkała u męża w Kruchowie, gdzie wspólnie prowadzili niewielkie gospodarstwo rolne. Twórczość rzeźbiarską rozpoczęła w 1941 r. i na początku swoimi pracami obdarowywała sąsiadów oraz bliskich. Ulubionym motywem jej prac były tematy sakralne, ale prócz tego tworzyła także postaci kobiet w strojach ludowych, a także wizerunki bohaterów narodowych. Wiele jej prac stało się eksponatami muzeów etnograficznych, m.in. w Toruniu, Krakowie, Płocku, Żninie. Pomogła w odbudowie spalonego kościoła w Kruchowie tworząc wiele pięknych rzeźb, takich jak figurki świętych, krucyfiksy i stacje Drogi Krzyżowej, które do dziś zdobią tę świątynię. Ostatnie lata życia spędziła w Trzemesznie, gdzie zmarła 11 lipca 1997 roku, a pochowana została w Kruchowie. W sobotnich pracach archiwalnych wzięli udział: dr Andrzej Leśniewski, Dariusz Leśniewski, Patryk Pietraszak i niżej podpisana
RENATA PAŁUCKA